Teodor Kasap, 19. yüzyıl Osmanlı münevverleri arasında oldukça ilginç bir yere sahiptir. Dönemin önde gelen gazetecilerinden olan Kasap öncelikle iflah olmaz bir polemikçi ve keskin bir mizahçıdır. 1870 yılından itibaren çıkarmaya başladığı Diyojen, hemen ardından gelen Çıngıraklı Tatar ve Hayal dergileri, günlük olarak yayımladığı İstikbal gazetesiyle 19. yüzyıl İstanbul’unu bize sokak dedikodularından, belediye hakkında şikâyetlere, dönemin gazetecilerine, matbuat kanununa, yöneticilerine, kadın ve erkeklerin giyim kuşamına, asrileşen yaşama dair o kadar çok ayrıntı ve istihzayla anlatır ki haklı olarak, günümüzde hâlâ süren, mizah dergiciliği geleneğinin kurucusu sayılır.
1835 yılında Kayseri’nin Tavlasun kasabasında Theodoros Serafim Kasapis ismiyle doğup, 1897’de İstanbul’da vefat eden Kasap çeviri, uyarlama ve özgün eserleriyle Türkçe için bir hazine niteliği taşır. Ayrıca Rum bir Osmanlı aydını olması ve dergilerini çokdilli çıkarması itibariyle dönemin müslim, gayrimüslim ve yabancı matbuat hayatına, diğer gazete ve dergilerin kendi aralarında ve idarecilerle dayanışma ve kavgalarına dair de çok çarpıcı bilgiler verir. Elbette hemen hemen herkesin payını aldığı Kasap’ın siyasi hicvi başına oldukça büyük belalar açacaktır.
Görünen o ki Kasap –sahnelenmesi bir yana– tezatlar, sorgulatıcı anlar, müstehzi ve faş edici diyaloglar yaratabilmesi itibariyle de tiyatro metni biçiminde yazmayı çok pratik bulmuştur. Elinizdeki bu kitaba Teodor Kasap’ın Pinti Hamit ve İşkilli Memo adlı tiyatro uyarlamalarının dışında kitap halinde yayımlanmamış, Hayal’in sayfaları arasında kalmış metinleri de eklenmiştir.
